100 lat złotego

Jednym z podstawowych znaków suwerenności oraz gospodarczej niezależności państwa jest posiadanie własnej waluty. Mieli tego świadomość twórcy naszej niepodległości przygotowujący konieczne reformy oraz plany gospodarczego zjednoczenia ziem polskich.

W lutym 1919 r. zapowiedziano wprowadzenie złotego jako oficjalnej waluty obowiązującej na terenie Polski. Nazwa „złoty” w sensie jednostki obrachunkowej pojawiła się jeszcze w końcu XV wieku, a potem trwała i była używana nawet w czasach zaborów. Wybór tej właśnie nazwy waluty wynikał więc z wielowiekowej tradycji.

Ostatecznie nowa waluta pojawiła się w 1924 r., ale to rok 1919 uznaje się za związany z nadaniem jej oficjalnej nazwy. Dokonał się tym samym kolejny akt przywracania w pełni niepodległego państwa.

Złoty towarzyszy nam od stu lat i mimo prób obniżenia jego rangi w okresie okupacji niemieckiej czy sowieckiej oraz dewaluacji w czasach komunistycznych zachował swoją niezależność nierozerwalnie związaną z historią naszego państwa.

Narodowy Bank Polski, mający wyłączne prawo emisji złotego, z dumą upamiętnia setną rocznicę jego ustanowienia przez wyjątkowe emisje złotych oraz srebrnych zestawów monet o nominałach 1, 2, 5, 10, 20, 50 groszy oraz 1, 2, 5 złotych.

Dziś, tak jak w 1919 r., złoty reprezentuje naszą niezależność gospodarczą oraz państwową suwerenność.

Prof. Adam Glapiński Prezes Narodowego Banku Polskiego (źródło:nbp.pl)